Ik wist dat het moeilijk zou zijn
Om compleet opnieuw te beginnen
afscheid van de schone schijn
en je over je toekomst te bezinnen
De impact dreunt verder door
Dan je ooit hebt kunnen vermoeden
En trekt een gigantisch spoor
Dat je amper kunt beïnvloeden
Je klampt je vast aan je geweten
om met je zelf te overleggen
Je woorden tien keer afgemeten
voordat je ze eindelijk kunt zeggen
Je zoekt steun en vertrouwen
Om het direct weer door te geven
Aan diegene die op je bouwen
Als een voorbeeld in hun leven
Je blijft ze steunen in hun verdriet
ondanks dat je het zelf anders wil
Meer dan dat kun je toch niet
Terug in je eigen verdriet voor hun bestwil
Stap voor stap zal het moeten gaan
2 naar voren en weer eentje achter uit
Tot we in ons geluk kunnen staan
En je niet steeds op het verleden stuit
We het definitief een plek kunnen geven
Alle woede en verdriet zijn verdwenen
We weer geluk hebben in ons leven
En alleen nog van het lachen zullen wenen
