De vlinder in de ochtend zon
opende haar vleugels om te zweven
Net ontdaan van haar cocon
Klaar voor het korte vlinderleven
Fladdert ze zachtjes door de lucht
gedragen door een zwoele wind
Die haar ondersteunt op haar vlucht
Tot ze uiteindelijk een bloesem vindt
Waar ze zachtjes neer strijkt
Genietend van het zoet
Haar vleugels naar de hemel reikt
en nageslacht regelen moet
De vlinder vliegt niet meer
Maar haar rupsjes kruipen in het rond
Zo gaat dat keer op keer
is de cirkel van het leven weer rond
En als de rups is volgegeten
Zich nestelt in haar cocon
Zal niemand precies meer weten
Hoe het allemaal begon
Geen opmerkingen:
Een reactie posten