So far so good. Ik voel me prima en het positief denken en alle minnen nu eindelijk eens benoemen, helpen me om mijn gedachten helder te krijgen. Natuurlijk heb je soms nog wel eens een momentje dat een bepaalde gedachte je onrust geeft, maar ik ben er zo klaar mee. Voorzichtig richt ik me op de toekomst, hoe onzeker ook. De zin "Alles komt goed" wil ik voorlopig niet meer horen, want alles komt nu niet goed maar alles wordt anders. Uiteraard streven we naar de perfectie. Wie wil dat nou niet. En daar wil ik mijn energie in gaan steken en me niet helemaal leeg laten zuigen qua gevoelens en emotie. Ik heb al genoeg voor mijn kiezen gehad. Het zoeken naar antwoorden verandert namelijk helemaal niets aan de situatie en de manier hoe dat het gelopen is. Natuurlijk hield je heel veel van haar en wilde je haar het liefst behoeden dat ze op haar bek gaat, maar ze wil het niet horen en dus mag ze helemaal haar eigen boontjes gaan doppen. Zij heeft het zo gewild, zij mag op de blaren zitten i.p.v. dat ik met een schuldcomplex rondloop en aan de pillen zit. 28 jaar heb ik geïnvesteerd en haar geluk en liefde en waar heeft het uiteindelijk toe geleid? Helemaal niets dus.
Na een paar hele fijne gesprekken ben ik er achter dat ik niet nog een keer in zaken wil gaan investeren waar geen winst in is te behalen. Het is geven en nemen en ik heb veel te veel willen geven. We gaan nu maar eens nemen. Er zijn zoveel mensen (dicht) om me heen die mijn liefde, energie en warmte wel waarderen en verdienen. Je krijgt uit de meest onverwachte hoeken de grootste steun, zonder dat diegene dat door hebben. Alles doet met heel goed en "Wees niet boos op wat je hebt verloren, Maar wees blij met wat je nog hebt"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten